Petra Palstra, 36 jaar uit Voorburg is ambassadeur van Samen Sterk zonder Stigma en redactielid bij Ongekend Haags/ Het Haags Steunsysteem. Ze volgt de opleiding tot ervaringsdeskundige bij Howie The Harp. Ze is gestart met ‘inclusie community’ en recent met de Socialrun-walk.
Toen ik de uitnodiging kreeg voor de nieuwjaarsborrel van de Socialrun, hoefde ik geen moment te twijfelen. ‘Hier wil ik heel graag bij zijn’!
Na een dag stage vertrok ik redelijk overprikkeld naar Utrecht. Er viel een trein uit waardoor ik even kon ijsberen op het perron om een beetje tot rust te komen.
Vervolgens kwam ik binnen bij vermoedelijke de donderdagavond borrel van de andere inspirerende ondernemers van de Stadstuin.
In de Stadstuin zit het kantoor van de Socialrun. Na drie keer verkeerd te zijn gelopen in het gebouw, durfde ik in eerste instantie niet het Socialrunkantoor binnen te gaan, borrels zijn niet mijn favoriete bezigheid.
Het scheelde wel voor mij dat er allemaal mensen binnen zouden staan die bijdragen aan de missie van de Socialrun. Dat maakt het voor mij makkelijker.
Als mijn energieniveau laag is kost sociale interactie extra moeite
Doelgericht liep ik naar Frank om de plaatselijke krant van Leidschendam-Voorburg te geven. Ik stond vorig jaar in de krant n.a.v. van mijn tweede deelname aan de Socialrun. Hij liet het artikel aan iemand zien, waardoor ik kennis kon maken met iemand die ik nog niet kende. Uit mezelf op iemand afstappen die ik nog niet ken vind ik super spannend.
Als mijn energieniveau laag is kost sociale interactie extra moeite voor mij.
Ik ga in mijn hoofd dan al doelgerichte vragen bedenken zoals: ‘Heb je meegedaan aan de Socialrun? Met welk team?’
De Socialrun is een makkelijk aanknopingspunt, toch voel ik mij soms echt onhandig wat betreft sociale interactie. Het gaat wel steeds beter wanneer ik mij vertrouwd voel.
Toen Frank en Nienke op het praatbankje (luisterbankje) gingen staan was het tijd voor een mooie speech. Het was geweldig om te horen hoe de Socialrun op meerdere manieren aan het groeien is. Er werd teruggeblikt en vooruit gekeken, onder andere op de diverse projecten. Ze vertelde dat het maken van de nieuwe route een grote uitdaging was.
Het was ook mooi om te horen dat we met een heel divers gezelschap bij elkaar waren. Dat geeft al aan op wat voor manieren de Socialrun aan inclusie doet.
Ik weet als geen ander hoe fijn het is om een omgeving te hebben die je missie en jou steunt
Frank liet zijn waardering zien dat we de tijd hebben genomen om bij dit bijzondere moment aanwezig te zijn. Er werden een aantal mensen bedankt. Dit voelde ik persoonlijk heel erg intens. Ik weet als geen ander hoe fijn het is om een omgeving te hebben die je missie en jou steunt. Of iemand die je helpt omdat je zelf niet overal goed in kan zijn. Ik ben trots op de inzet van zoveel verschillende mensen die het thema inclusie belangrijk vinden. Het raakt mij zodra Frank en Nienke praten.
Waar ik mij niet bewust van was is dat de Socialrun-walk benoemd zou gaan worden.
Ik had het gevoel rood te zijn geworden. Ik durfde mijn hand niet in de lucht te steken toen mijn naam werd genoemd bij dit project. In het middelpunt van de belangstelling staan kan ik me erg ongemakkelijk bij voelen. Zeker in een ruimte waar er ook een aantal mensen waren die mij nog niet kennen.
Het voelde zo ongemakkelijk terwijl ik het juist ook heel leuk vond. Ik waardeer het echt enorm dat de Socialrun vertrouwen in mij heeft.
Inmiddels heb ik de eerste Socialrun-walk georganiseerd. Hier zal ik later waarschijnlijk wel een blog over gaan schrijven.
Het is ontzettend belangrijk voor mij om op plekken te komen waar inclusie vanzelfsprekend voelt
Na een aantal mooie gesprekken kijk ik terug op een leuke avond. Het doet mij beseffen hoe belangrijk het voor mij is om op plekken te zijn waar inclusie vanzelfsprekend voelt. Stel dat ik heel de avond stil in een hoekje had gezeten, dan weet ik dat mijn aanwezigheid nog steeds gewaardeerd werd.
Deze vrijheid mis ik soms wel binnen de gehele samenleving. Alsof ik daar mijn masker eerder wil gebruiken. Ik ben iemand die heel erg kan genieten van de stilte.
Uiteraard heb ik alle begrip op de manier hoe borrels gaan. Soms moet ik rekening houden met hoe dingen gaan en hier zelf verantwoordelijk mee omgaan. Wat ik wel kan doen is bewustwording creëren dat er mensen zijn die dit net als ik ook ingewikkeld kunnen vinden. Hier is soms bij andere sociale gelegenheden niet altijd begrip voor. Deze borrel betekent voor mij extra veel. Het is een droom van mij dat de verbondenheid die ik voel door iedereen ervaren kan worden.
Coronavirus
Inmiddels is het eind maart 2020 en zijn we getroffen door het Coronavirus. Dit is erg heftig en moeilijk voor iedereen.
Wat ik wel heel bijzonder vind is dat de Socialrun is gestart met live Facebook huiskamer concerten.
Dit initiatief geeft mij hoop en perspectief. Het doet mij beseffen en nadenken over wat ik belangrijk vind.
Waar wil ik mijn tijd aan besteden? Hoe wil ik bijdragen? Voor mij is het voelbaar welke impact de Socialrun 365 dagen per jaar heeft op mijn leven. Wees lief voor jezelf en andere, samen zijn we sterk.
Petra Palstra
Eerder schreef Petra:
Aut of office
Hoe was de Socialrun voor mij als vrouw met autisme?