Harry en Lisette kijken terug op twee weken Oeganda. Hun indrukken zijn eigenlijk met geen pen te beschrijven. Toch doen ze in deze blog een mooie poging ons mee te nemen in hun wereld.
Wij zijn bijna 2 weken in Uganda.
De vraag die we aan onszelf stellen is hoe we deze blog moeten starten.
Wat we meemaken is met geen pen te beschrijven.
Wat voor ons heel duidelijk is geworden, is dat de organisatie “ Help her International” goed in elkaar steekt.
De passie en bevlogenheid van Grace Nagikuli en James Bisheko zijn de onderleggers.
Project Life AGAIN
Het project Life AGAIN is een tijdje geleden al van start gegaan.
Wij mogen van dichtbij meemaken op welke manier het in de praktijk wordt gebracht.
Beiden vinden het van belang dat het project zelfvoorzienend wordt.
Net als de vrouwen en meisjes die genoodzaakt zijn hun eigen bestaan te kunnen opbouwen.
Aan de zijlijn mogen wij dat meemaken en wat leren we op deze manier veel van de Ugandese bevolking en cultuur.
We blijven maar vragen stellen.
Hier zijn we de Mzungu’s
We willen niet als de Witte redders gezien worden alhoewel dat niet eenvoudig is.
Overal worden we nagekeken, mensen willen op de foto, ze zwaaien en kinderen schrikken als we langlopen.
En we worden nageroepen:
“Hé Mzungu, how are you?”
Mzungu betekent eigenlijk reiziger, maar wordt voornamelijk gebruikt als ze het over een blanke hebben.
Het lijkt alsof we op plekken komen waar ze nog nooit een blanke hebben gezien.
Kinderen rennen uit de hutjes en kunnen hun nieuwsgierigheid niet bedwingen.
Staren je aan of soms knielen ze voor je.
Het community-gevoel
Dienstbaarheid, optimisme en levenskwaliteit staan hoog in het vaandel bij de Bishekos, zoals ze zich soms noemen.
We worden overal heen gebracht, opgehaald, er staan heerlijke verse maaltijden en juices voor ons klaar.
En we zien ze ook voor anderen klaar staan.
Wat ons aangrijpt is het community gevoel.
Kennismaking met de school waar het project gaat draaien
We hebben kennis gemaakt met de school waar het project ook gaat plaats vinden.
Het is een school met meer dan 1000 leerlingen.
Wat ons verwonderde is dat de kinderen daar dus dag en nacht verblijven en in de vakanties naar huis gaan. Dat verwarde ons wel.
Er werd ons uitgelegd welk programma ze hadden en kregen een rondleiding door de school waar bij de klassen ons verwelkomden.
De angst voor de Covid is enorm. De scholen zijn twee jaar dicht geweest.
Toen we even op een bankje zaten buiten stond er een lange rij met kinderen naast ons en leek het wel of de hele school ons een “box” kwam geven.
Harry & Lisette
Met donaties maken we dit project tot een groot succes . Wil jij bijdragen? Dat kan hier