Harry en Lisette zijn inmiddels gearriveerd in Oeganda, waarover later meer. Nu kijken ze even terug op het vertrek.
De laatste dag voor vertrek was er eentje van inpakken en afscheid nemen. En dat doet ieder op een eigen manier.
Het lijkt wel een zoete inval bij ons thuis, morgenmiddag 16:15 vertrekken we naar Oeganda naar James en Grace, de Bisheko’s.
Familieleden vallen binnen.
We drinken wat en we halen herinneringen uit de oude doos van vijf jaar geleden.
Er heerste een gezonde spanning bij ons. De eigenaardigheden kennen we van elkaar.
Lisette loopt heen en weer en zegt en dan altijd: “Niet te lang afscheid nemen en inpakken en wegwezen”.
De rode zakdoek van de stok
De tuindeur gaat open en daar staat onze overbuurman. Hij lacht en heeft triomfantelijke een knapstok in zijn hand. Je weet wel zo’n stok met zo’n ouderwetse zakdoek eromheen.
‘Alsjeblieft, heeft mijn vrouw gemaakt, een overlevingspakket voor jullie voor in dat verre land’
Als ze allemaal weg zijn halen we de rode zakdoek van de stok. Bij het open knopen van de rode zakdoek zat er een mooi bericht in voor ons. Wat mooi, zeiden we, dat mensen naar elkaar omkijken.
Bij aankomst voelde het weer als thuiskomen.
Harry & Lisette
Met donaties maken we dit project tot een groot succes . Wil jij bijdragen? Dat kan hier