Pasen
Lisette en ik zitten in de tuin om half 6. Vol verwachting op de connectie met onze vriend James.
Het is daar 19:30. En hoppa James verschijnt op het scherm. De brede glimlach komt je tegemoet. De glimlach veroverd ons en er volgt een vrolijk gesprek.
Hij vertelt vol trots dat ze een paar lessen hebben gegeven aan de vrouwen waarvoor het project dient. Er ontstaat een echte community.
Stapsgewijs gaan we door het programma over wat we daar gaan doen.
Adoptie
Lachend sluit hij af dat hij ons gaat adopteren. De lach is zo aanstekelijk, dat we vanzelf mee moeten lachen.
Ik denk het is een grap. Nou nee! Het is echt we trekken bij hen in. Hoe mooi is dat. Over een paar weken meer.
O ja zegt hij nog snel. “Ik stuur jullie nog een paar foto’s.”
Een paar uur later staan er 55 foto’s op mijn app.
Harry
