Ze geniet van de hele kleine en vooral dagelijkse dingen; de zon die schijnt, een leuk gesprek met collega’s, haar katten die op haar schoot slapen en het samenzijn met vrienden of familie.

De verbinding die ze heeft met de mensen om haar heen (familie, vrienden, collega’s) vindt ze dan ook het belangrijkste in het leven. Ze hoopt daarnaast iets te kunnen betekenen voor anderen, zowel in haar persoonlijke leven als in haar werk als projectmanager bij Samen Sterk zonder Stigma.

Luca droomt van een wereld zonder uitsluiting, waarin we elkaar ontmoeten in plaats van veroordelen.  Ze hoopt dat het ons ooit lukt om op die manier naar elkaar te kijken en onze maatschappij ook zo in te steken. Op die manier kan een wereld ontstaan waarin ieder mens mee kan doen in de samenleving op de manier die hij/zij zelf wil.

“Het lijkt me geweldig om tovenaar te zijn, maar die droom is wat minder realistisch”.

 

---

Inclusietaxi
Dit verhaal is geschreven voor het project Inclusietaxi van Ahmet Türkmen. Wil je ook meedoen? We gaan met verschillende mensen in gesprek en stellen je vijf vragen waarmee we je verhaal vertellen. Neem contact op met Ahmet via [email protected] als je meer wilt weten en/of ook je verhaal wilt delen.