Mirjam is moeder en oma en omschrijft zichzelf verder als theatraal en onzeker. Dit lijkt tegenstrijdig maar bij Mirjam klopt het gewoon. Ze wordt gelukkig van haar (klein)kinderen, van knuffelen en van mensen die hun eigen weg durven te vinden.

Ze heeft een vriendelijk en enthousiast imago wat ervoor zorgt dat ze met veel fijne mensen omgaat die graag in haar gezelschap zijn. Ze droomt ervan om na haar pensionering in goede gezondheid naar de buitenlandse woonplaats van het gezin van haar dochter te emigreren.

Mirjam vindt het belangrijk om te beseffen dat ze naast veel pech ook veel geluk heeft gehad in haar leven. Onder meer omdat ze wit, welbespraakt en creatief is. Ze maakte een paar jaar geleden een onewomanshow “Herstellen doe je niet alleen” gebaseerd op haar leven, waarbij duidelijk wordt dat pech en geluk een groot effect op kwaliteit van leven hebben. Een theatervoorstelling wilde ze altijd al maken en het werd uiteindelijk haar verhaal van hoop.

 

“Meedoen in de samenleving betekent voor mij dat je merkt dat mensen je aanwezigheid waarderen, ook al vind je dat niet persé van jezelf”

 

Volgens Mirjam doe je mee in de samenleving als je merkt dat jouw aanwezigheid en het gedrag dat je vertoont directe invloed heeft op de mensen en de wereld om je heen, dat je bijdrage betekenis heeft op minimaal microniveau. Dat je waarde hebt.

 

---

Inclusietaxi
Dit verhaal is geschreven voor het project Inclusietaxi van Ahmet Türkmen. Wil je ook meedoen? We gaan met verschillende mensen in gesprek en stellen je vijf vragen waarmee we je verhaal vertellen. Neem contact op met Ahmet via [email protected] als je meer wilt weten en/of ook je verhaal wilt delen.